وجه بیان:
باید دانست انسانی که محبت نداشته باشد، موجودی ساقط، بی‌ارزش و بی‌اثر می‌شود. همچون حیوان فقط غذا می‌خورد و می‌خوابد و می‌میرد.
مجموعه روایات به این نکته تأکید می‌کند که عشق به اهل‌بیت فطری است و از درون می‌جوشد و این عشق با بقیه متفاوت است در بسیاری از زیارات و دعاها بسیار از خداوند خواسته می‌شود که به واسطه برکت آن عشق، ما هدایت شویم و قرب یابیم.
شکی نیست که انسان به هر میزان که به کمالات بیشتری دست می‌یابد و به مراتب بالاتر و بزرگ‌تری می‌رسد، مظهریت و تجلی اسماء حسنای الهی در او بیشتر می‌شود و همچنین شکی نیست که هر انسانی دارای کمالاتی است که موجب جذب و گرایش دیگران به او می‌شود، به همین میزان کسی که به کمالاتی بسیار بیشتر و بالاتر دست یافته، جذابیت بیشتری دارد؛ پس شکی نیست که چنین کسی محوریت یافته و نقطه‌ای منحصربه‌فرد در مرکز دایره عالم امکان خواهد شد و او گوهری است که نظرها در همه افلاک عالم امکان به سوی اوست.
زمانی که مشخص شود که اهل‌بیت (ع)، همانا اولین و برترین مصداق بر دست یافتن به همه کمالات والای وجودی هستند و نزدیک‌ترینِ به کمال مطلق هستند و بی‌نیاز از هرگونه نیازی هستند، به جز نیازمندی به خدایِ غنیِ بی‌نیاز و کسانی که سیل [دانش و فیض] از آنان جاری است و هیچ پرنده‌ای به بلندای [مقام] ایشان نمی‌رسد؛ فهمیده می‌شود که پیروی و محبت اهل‌بیت (ع) مسئله‌ای است که انسان‌ها بر آن سرشته شده‌اند؛ بنابراین تمسک‌کننده به ایشان و دعوت‌کننده به سوى ایشان، در پرتو فطرت اولیه خود عمل می‌کند.
هدف شناختی:
با برخی از روایات و داستان‌ها در خصوص محبت به اهل‌بیت و منشأ این امر آشنا می‌شود.
هدف عاطفی:
به دنبال کسب محبت بیشتر نسبت به اهل‌بیت می‌رود.
هدف رفتاری:
خواهان تقرب به اهل‌بیت و در نتیجه تقرب به خداوند می‌شود.
جملات کلیدی:
«محبت به اهل‌بیت درونی است».
«محبت و عشق واقعی اطاعت‌آور است».
کلیدواژه:
محبت به اهل‌بیت ▪ عشق درونی به اهل‌بیت
سؤالاتی که ارائه این عنوان به آنها پاسخ می‌دهد
منشأ محبت به اهل‌بیت (ع)چیست؟
اهـــداف درس
ورود به بحث:
پرسش درباره سؤالات کلیدی طرح درس
زمان و مکان پیشنهادی:
مربیان عزیز می‌توانند زمان‌ها (اعیاد، وفیات و مناسبت‌های ملی) و مکان‌های خاصی (مانند حرم‌های ائمه و امامزادگان، گلزار شهدا و ...) را با توجه به محتوای درس، غیر از فضای همیشگی جلسه در نظر بگیرند.
ایام ماه ذیالحجه
روش های درس
منابـع پیشنهادی
fatemyeh.com
توضیحات سودمنـد
داستانِ سعید
سعید (سعد) بن عبدالله حنفی دو بار فاصله طولانی کوفه تا مکه را طی کرد تا نامه کوفیان را به امام و جواب امام را به کوفیان برساند. وقتی مسلم به کوفه رسید سعد سومین نفری بود که پس از عابس و حبیب سوگند یاد کرد که برای یاری اباعبدالله جانش را فدا خواهد کرد. بعد دوباره راه افتاد به سمت مکه تا نامه مسلم و خبر بیعت مردم با او را به امام برساند. از آنجا به بعد همراه امام ماند و به کاروان شهادت پیوست. شب عاشورا، وقتی امام یارانش را جمع کرد و گفت از آنها راضی است و هر که می‌خواهد تاریکی شب را تن‌پوش خود کند و برود، سعید گفت: «به خداسوگند، اگر می‌دانستم که کشته می‌شوم و دوباره زنده می‌شوم و بار دیگر زنده زنده سوزانده می‌شوم و خاکسترم را بر باد می‌دهند و این کار هفتاد مرتبه تکرار می‌شود، هرگز دست از تو بر نمی‌داشتم تا اینکه در راه تو به آرزوی خود برسم. حالا چگونه دست از یاری تو بردارم در حالی که می‌دانم تنها یک مرگ بیشتر نیست و پس از آن کرامتی است که هرگز پایان ندارد.» ظهر عاشورا شد و امام قصد نماز کردند. دشمن به امام امان نداد و حبیب شهید شد، اما امام به نماز ایستاد. سعد بن عبدالله جلوی امام ایستاده بود. دشمن نمازگزاران را تیرباران کرد. از هر طرف که تیری می‌آمد سعد به همان طرف خیز بر‌می‌داشت. نماز که تمام شد سعد به زمین افتاد با سیزده چوبه تیر بر بدن که بال‌های پرواز او بودند به سمت دوست. امام به بالای سرش آمدند و تا چشمش به امام افتاد پرسید: «أ وفیت یابن رسول‌الله؟» ای فرزند رسول‌خدا، آیا وفا کردم؟ (اعیان الشیعة، ج 1، ص 606)
موسسـه‌ی فرهنگی مهتدیــن فعالیــت‌های خــود را در راستـای ارتقای سطح فرهنــگ و تربیـــت جامعه به کار گرفتـه اســت.
شماره‌ی تمــاس: 02122440973
