وجه بیان:
ضرورت قانونمداری و قانونگرایی از آغازین روزهای حیات بشر، همواره مورد توجه بوده است. رشد اجتماعی افراد یک جامعه را میتوان بر اساس شاخص رفتارهای قاعدهمند و منطبق بر قانون سنجید. رشدیافتهترین جوامع، قانونمدارترین آنهاست. نقش حاکمیت قانون در نظمبخشی به جامعه به قدری بدیهی است که کمتر کسی در اهمیت و ارزش آن بهطورکلی، تردید نمیکند. در جامعهای که قانون حاکمیت نداشته باشد، هر رفتاری از هر کس محتمل و مورد انتظار است و این یکی از بدترین شرایطی است که میتوان تصور کرد.
پس به دلایل زیر میبایست قانونگرایی را در وجود فراگیران نهادینه کرد:
اولاً در نبود قانون زیادهخواهی و حب نفس انسان در کنار محدودیت منابع، جامعه را دچار بیعدالتی و هرجومرج میکند.
ثانیاً پیشرفت جوامع و تمدنها مشروط به قانونگرایی است و هر چه رعایت قانون بیشتر باشد، جامعه به سمت پیشرفت بیشتری حرکت میکند.
هدف شناختی:
اهمیت وجود قوانین را میفهمد.
مقررات و ضوابط حاکم بر محیطهای اجتماعی مرتبط را میشناسد
هدف عاطفی:
قانونگریزان و عاملان اخلال در جامعه را دوست ندارد.
به قانون و قانونمداری گرایش پیدا میکند.
هدف رفتاری:
قوانین محیط زندگی خود را رعایت میکند.
پیشرفت خود را مبتنی بر رعایت قانون و برنامهریزی میداند.
به حقوق دیگران احترام میگذارد.
جملات کلیدی:
پیشرفت با رعایت قانون شکل میگیرد.
کلیدواژه:
قانون ▪ مقررات
سؤالاتی که ارائه این عنوان به آنها پاسخ میدهد
چرا قانون وجود دارد؟
چه قوانینی بر محیطهای اجتماعی حاکم است؟